Það er ótrúlegt hvað maður lærir að kunna að meta hluti sem manni áður fannst sjálfsagt. Við Helga erum alltaf að komast að þessu. Til dæmis í gær þá fór um mig sú unaðslega tilfinning að finna ekki til. Er semsagt búin að vera veik í viku með óþarflega miklum þjáningum en eftir LANGA bið hjá lækni tókst mér að útskýra vandamál mitt á þýsku og næla mér í eitt stykki pensilín skammt. Stundum er bara ekkert annað í stöðunni.
En núna er ég allavega hress og kann vel að meta verkjalyfsleysið og sellóið mitt.
Boginn minn fór í hárun í gær bogasmiði, kostaði sitt, en vá hvað hann er fínn. Gaurinn var líka geðveikt pró. Er með margar gerðir af hárum sem maður gat valið á milli. Svo hefur hann sko þrifið bogann hátt og lágt, örugglega olíuborið hann eða eitthvað þí hann sjænar þvílíkt. Svo þegar ég kom að sækja hann í dag bauðst hann til að setja myrru í hann og smyrja hann. Ég þáði það og gaurinn eyddi alveg svona fimm mínútum í að smyrja skrúfuna með einhverju vaxi, blandaði svo eitthvað myrruduft og dundaði sér við að bera það í með mikilli einbeitingu. Þetta vara bara kúl sko. Og boginn einsog nýr :D
Og þar sem ég er ekki með annan boga í Berlín gat ég ekkert æft mig eftir hádegi í gær og neyddist til að jólagjafasjoppa fram á kvöld. Eða þar til Gunnhildur og Kristjana buðu okkur í mat og video...Góður dagur.
No comments:
Post a Comment